اخبار مربوط به آلمان
زمان مطالعه :
1
دقیقه
نشست عالی آلمان و یونان اختلاف بر سر مهاجرت
نشست عالی آلمان و یونان: اختلاف بر سر مهاجرت
وزیر مهاجرت یونان، تانوس پلووریس، در یک نشست با وزیر کشور آلمان، الکساندر دوبریندت، در برلین مسائل مربوط به مهاجران را بررسی کرد. هر دو سیاست‌مدار محافظه‌کار دیدگاه‌های بسیار مشابهی در موضوع مهاجرت غیرقانونی دارند. هر دو می‌خواهند پیام واحدی بفرستند که «ورود غیرقانونی»کنندگان در اروپا هیچ شانسی نخواهند داشت. و هر دو ترجیح می‌دهند درها و مرزهای اروپا را به روی پناهجویان ببندند. با این حال، اختلاف‌نظرهایی هم وجود دارد.
تانوس پلووریس در ژوئیهٔ ۲۰۲۵ به‌عنوان وزیر مهاجرت منصوب شد و جانشین ماکیس ووریدیس شد که به‌دنبال رسوایی مربوط به سوءاستفاده از یارانه‌های کشاورزی اتحادیهٔ اروپا کناره‌گیری کرده بود. از نخستین روز تصدی‌اش، پلووریس از سیاست های سختگیرانه خود در قبال مهاجرت پرده برداشت
وزیر با گذشته‌ای راست‌افراطی
وزیر جدید که پیش از پیوستن به حزب محافظه‌کار نئا دموکراتیا در سال ۲۰۱۲ عضو یک حزب راست‌افراطی و اسلام‌ستیز بوده است، سال‌ها پیش از انتصابش توسط نخست‌وزیر یونان به‌خاطر مواضع ضد‌مهاجرتی‌اش شناخته می‌شد. او در سال ۲۰۱۱ در چارچوب یک نشستِ نشریهٔ راست‌افراطی «پاتریا» اندیشه‌هایش دربارهٔ مواجهه با پناهجویان و مهاجران را ارائه داده بود. همان‌طور که پلووریس آن زمان گفته بود، می‌توان مشکل مهاجرت را با دو روش حل کرد: از طریق حفاظت از مرزها و از طریق «اقدامات بازدارنده» که یونان را به «جهنم» تبدیل می‌کند.
پلووریس در آنزمان گفت :
نگهبانی از مرزها مستلزم قربانیان جانی خواهد بود و کسانی که زنده وارد کشور شوند نباید هیچ کمک اجتماعی دریافت کنند؛ نه چیزی برای خوردن و نوشیدن و نه دسترسی به خدمات بهداشتی. «وضعیت‌شان باید بدتر از وضعیت‌شان در کشور خودشان باشد؛ جهنم در قیاس با آنچه این‌جا تجربه خواهند کرد باید برایشان مانند بهشت جلوه کند»،
در ژوئیهٔ ۲۰۲۵، هنگامی که تازه به‌عنوان وزیر مهاجرت و پناهندگی منصوب شده بود، در بیان خود کمی محتاط‌تر شد. او اعلام کرد: «کسی که حق پناهندگی ندارد یا به زندان خواهد رفت یا بازگردانده خواهد شد»، و فوراً لایحه‌ای در این زمینه به پارلمان ارائه کرد. این لایحه در میانهٔ تابستان با آراء نمایندگان دولت و نیز آراء حزب‌های کوچکتر واقع در راستِ حزب حاکم نئا دموکراتیا تصویب شد
«یونان هیچ‌گاه مهاجران را از آلمان پس نخواهد گرفت»
سیاست جدید بازدارندهٔ یونان در موضوع فرار و مهاجرت احتمالاً در آلمان با استقبال مواجه خواهد شد. اما در یک نکته، منافعِ دو وزیر هم‌سوی پلووریس و دوبریندت تا حدی متضاد است: وزیر کشور آلمان می‌خواهد چند هزار پناهجو را به یونان بازگرداند، اما وزیر مهاجرت یونان در تلاش است راهی برای جلوگیری از این تصمیم بیابد. پلووریس بارها تاکید کرده که یونان تحت هیچ شرایطی مهاجران را از آلمان بازنخواهد پذیرفت
این اختلاف‌نظر مربوط به آن چیزی است که «مهاجرت ثانویه» نامیده می‌شود. هزاران پناهجویی که در یونان به‌عنوان پناهنده به رسمیت شناخته می‌شوند، به‌سوی آلمان می‌روند چون در آنجا دوستان یا اعضای خانواده دارند، یا در آنجا در جستجوی چشم‌اندازهای بهتری برای آینده هستند.
سفر برای آنها قانونی است. اما ارائهٔ درخواست پناهندگی دوم در یک کشور دیگر عضو اتحادیهٔ اروپا غیرقانونی است. مطابق قواعد شنگن، پناهجویان شناسایی‌شده حداکثر می‌توانند ظرف نیم‌سال به‌مدت ۹۰ روز آزادانه به سایر کشورهای اتحادیه سفر کنند. و مطابق قواعد دوبلین، یک پناهجو تنها می‌تواند در نخستین کشور واردشده به اتحادیه (در این مورد یونان) درخواست پناهندگی کند. اما کنترل اینکه آیا یک پناهجوی شناسایی‌شده در یونان بیش از ۹۰ روز در آلمان مانده است یا نه، کار ساده‌ای نیست. همچنین روشن نیست تعداد این «مهاجران ثانویه» چقدر است. برآوردها از حدود ۲۶٬۰۰۰ تا حداکثر ۶۰٬۰۰۰ نفر متغیر است. افرادی که دوبریندت دوست دارد به یونان بازگردانده شوند و پلووریس حاضر نیست آنها را بپذیرد.
برای هر دو سیاست‌مدار این موضوع همچنین عرصه‌ای برای برجسته‌سازی سیاسی در داخل کشور است: آنها می‌خواهند به مخاطبان خود نشان دهند که با «غیرقانونی‌ها» قاطع برخورد می‌کنند. در این میان، بازگرداندن چند هزار نفر نباید موضوع بزرگی در روابط دوجانبه باشد.
مشکل اصلی برای هر دو کشور اجرای بلندمدت پیمان جدید پناهندگی و مهاجرت اتحادیه اروپا است که قرار است از اول ژوئیهٔ ۲۰۲۶ به اجرا درآید. آلمان و دیگر کشورهای شمالی اتحادیه پافشاری می‌کنند که مقررهٔ دوبلین دربارهٔ مهاجرت که مسئولیت پذیرش پناهندگان را به مرزهای خارجی منتقل می‌کند، بار دیگر به‌طور کامل اعمال شود.
یونان و دیگر کشورهای مدیترانه‌ای می‌خواهند مکانیزم توافق‌شدهٔ همبستگی وارد عمل شود. آنها یک مکانیزم اجباری همبستگی را می‌پسندند که مشکلات پیش رو را درون اتحادیه به‌صورت عادلانه‌تری تقسیم کند. چون اما در پیمان جدید چنین چیزی پیش‌بینی نشده است، خود را چندان موظف به ایفای کامل تعهدات نمی‌دانند. برای یونان واژهٔ کلیدی «مسئولیت منعطف» است. منظور این است که اگر شمار ورودها به مرزهای یونان از حد تحمل کشور فراتر رود، توزیع مجدد پناهجویان به دیگر کشورهای اتحادیه باید افزایش یابد. اما اگر کشورهای شمالی همبستگی خود را که در هر حال الزام‌آور نیست رد کنند، یونان نیز کمتر در پیشبرد مقررات دوبلین تلاش خواهد کرد.
آمار جدید دربارهٔ فرار و پناهندگی
در داخلِ کشورها، مهاجرت در سراسر اتحادیهٔ اروپا موضوعی بسیار مهم است، به‌ویژه در دورانی که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا بود و احزاب و ایدئولوژی‌های راست‌افراطی در اروپا رشد کردند. در همین حال، تعداد درخواست‌های پناهندگی در ۲۷ کشور عضو اتحادیه بین سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ کاهش یافت و تقریباً در همه‌جا به‌طور قابل‌توجهی کمتر از سطح سال ۲۰۱۵ باقی مانده است.
تنها در کشورهای حوزهٔ مدیترانه یعنی در مرزهای جنوبی اتحادیه اروپا که نظارت بر آنها دشوار است ،درخواست‌های پناهندگی دو برابر شدند. از ژانویه تا سپتامبر ۲۰۲۵ حدود ۱۰۰٬۰۰۰ پناهجو از طریق همهٔ مسیرهای مدیترانه‌ای وارد اروپا شدند؛ ۴۲ درصد درخواست‌های پناهندگی در اتحادیه اروپا در اسپانیا، ایتالیا و یونان ثبت شده است.
از لحاظ «درخواست به ازای هر جمعیت»، یونان در اتحادیه اروپا رتبهٔ نخست را دارد و قبرس در جایگاه دوم قرار می‌گیرد. از سال ۲۰۲۱ تاکنون فشار بر اسپانیا، ایتالیا و یونان افزایش یافته است. گرچه شمار ورودها به‌مراتب کمتر از سال ۲۰۱۵ است، اما از ۲۰۲۱ به‌صورت کند اما پیوسته افزایش یافته است.
برای پایداری نظام پناهندگی حیاتی است که کسانی که واجد شرایط نیستند بازگردانده شوند. با این حال، در میانگین کل اتحادیه اروپا تنها حدود یک‌پنجم کسانی که درخواست پناهندگی‌شان رد شده، به کشور مبدأشان بازگردانده می‌شوند.
