اخبار مربوط به آلمان
زمان مطالعه :
1
دقیقه
بحران شهرداری های آلمان در پذیرش پناهجویان
پذیرش پناهجویان در شهرداری‌ها: «دیگر در توان ما نیست»
یک نظرسنجی در میان شهرها و شهرداری‌های آلمان نشان می‌دهد: با وجود اندکی آرام‌تر شدن شرایط، اسکان پناهجویان همچنان یک چالش بزرگ باقی مانده است.
دقیقاً دو سال پیش، اتحادیه شهرها و شهرداری‌های آلمان هشدار داد: به دلیل موج شدید ورود پناهجویان، شهرداری‌ها به حداکثر توان پذیرش خود رسیده‌اند و باید مهاجرت محدود شود. به‌ویژه به دلیل پناهجویان جنگی از اوکراین، در بسیاری از شهرها دیگر هیچ امکان اسکان وجود نداشت. از آن زمان، فشار بیش از حد بر شهرها و شهرداری‌ها در موضوع پذیرش پناهجویان به یک موضوع دائمی سیاسی در آلمان تبدیل شده است و اصطلاح «حالت اضطراری» بسیار رایج شده است.
اکنون یک نظرسنجی از حدود ۹۰۰ شهرداری دست‌کم اندکی آرامش را نشان می‌دهد. بوریس کوهن از گروه پژوهشی سیاست مهاجرت دانشگاه هیلدسهایم می‌گوید: «سهم شهرداری‌هایی که خود را در حالت اضطراری می‌بینند و از فشار بیش از حد سخن می‌گویند، به‌طور محسوس به ۱۱ درصد کاهش یافته است. در عین حال، بیش از ۷۰ درصد شهرداری‌ها همچنان می‌گویند شرایط چالش‌برانگیز است. بنابراین درست نیست که از یک وضعیت آرام در سطح سراسری سخن بگوییم.»
کاهش تعداد درخواست‌های پناهندگی در آلمان
چالش‌برانگیز بله، اما هنوز قابل مدیریت. دلیل اصلی آن کاهش تعداد پناهجویان است: از پاییز ۲۰۲۳ تعداد افرادی که در آلمان درخواست پناهندگی داده‌اند، به‌طور چشمگیری کاهش یافته است. در سال ۲۰۲۳ حدود ۳۳۰ هزار درخواست پناهندگی ثبت شد، یک سال بعد تنها ۲۳۰ هزار درخواست اولیه.
و در سال ۲۰۲۵ این ارقام باز هم پایین‌تر آمد: حدود ۹۷ هزار نفر برای نخستین بار در اداره فدرال مهاجرت و پناهندگان درخواست حمایت کردند. کوهن می‌گوید: «نزدیک به ۵۰ درصد شهرداری‌ها می‌گویند وضعیت اسکان در سال گذشته بهتر شده است، این روند در همه ایالت‌ها مشابه است.»
«وقفه‌ای حیاتی» برای شهرداری‌ها
کلاوس ریتگن از انجمن شهرستان‌های آلمان اما همچنان دلیلی برای آرامش نمی‌بیند. او می‌گوید: در ده سال گذشته بیش از چهار میلیون نفر به آلمان پناهنده شده اند؛ ۱.۳ میلیون نفر از اوکراین و بقیه از کشورهای دیگر. بسیاری از آنان بدون چشم‌انداز اقتصادی، بدون مسکن و کار و با نیاز شدید به مراقبت. نتیجه‌گیری از این که در سطح شهرداری‌ها همه‌چیز خوب است، اشتباه است.
«اگر بخواهیم از آرامش سخن بگوییم، دیگر نباید دسته‌بندی "چالش‌برانگیز" وجود داشته باشد. کاهش تعداد پناهجویان تنها یک وقفه حیاتی برای شهرداری‌ها فراهم کرده است.» به گفته ریتگن، این یک خطای بزرگ است اگر تصور شود شهرداری‌ها دوباره آماده پذیرش شمار زیادی پناهجو هستند. «از نگاه ما، مرز توان پذیرش و همچنین توان ادغام رسیده است.»
فشار شدید بر اداره‌های امور خارجی
یک مشکل بزرگ همچنان باقی است: شهرداری‌های آلمان که خود از نظر مالی در مضیقه‌اند، از سوی دولت فدرال و ایالت‌ها برای ادغام پناهجویان به اندازه کافی حمایت مالی نمی‌شوند. طبق آمار اداره فدرال آمار، بدهی شهرداری‌ها در سال ۲۰۲۴ به ۱۷۰ میلیارد یورو رسیده است. یک اداره شهرستانی در راینلند-فالتس در این مطالعه پاسخ داده است: «شهرداری‌ها باید بسیاری از وظایف را از بودجه خود تأمین کنند، بنابراین خدمات داوطلبانه که برای ادغام افراد ضروری است، حذف می‌شوند.»
علاوه بر این، کمبود مالی و نیروی انسانی در اداره‌های امور خارجی همچنان یک مشکل بزرگ است: «۶۰ درصد کلان‌شهرها می‌گویند اداره‌های امور خارجی ما در حالت اضطراری هستند و این موضوع افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد». در مقابل، وضعیت در مهدکودک‌ها امیدوارکننده‌تر است: «در آخرین نظرسنجی، ۴۴ درصد شهرداری‌ها خود را در این بخش بیش از حد تحت فشار و در حالت اضطراری می‌دیدند. اکنون این رقم به کمی بیش از ۲۰ درصد کاهش یافته است.»
۱۷۰۰ اوکراینی در دوسلدورف هنوز بدون خانه شخصی
مریم کوخ، نخستین مسئول امور پناهندگان شهر دوسلدورف و از سال ۲۰۲۲ معاون فرهنگ و ادغام، تجربه زیادی در این زمینه دارد. بزرگ‌ترین چالش در سال‌های اخیر: موج ورود اوکراینی‌ها به شهری که بزرگ‌ترین جامعه اوکراینی در نوردراین-وستفالن را دارد.
دوسلدورف اگرچه در حالت بحران نیست، اما «در سال ۲۰۲۲ ما در عرض شش ماه به همان تعداد اوکراینی‌ها را پذیرفت که در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ از همه کشورهای دیگر آمده بودند. با اسکان در هتل‌ها، چون این هتل‌ها به دلیل کرونا هنوز به‌طور کامل فعال نشده بودند. اکنون ۱۷۰۰ نفر اوکراینی هنوز خانه شخصی ندارند و توسط شهراداری ها اسکان داده می‌شوند.»
اسکان غیرمتمرکز به‌عنوان رمز موفقیت در ادغام
دوسلدورف همچنان می‌تواند بر یک اتحاد گسترده اجتماعی از انجمن‌های محلی، کلیساها و سازمان‌های رفاهی برای ادغام پناهجویان تکیه کند؛ اتحادی که در سال ۲۰۱۵ شکل گرفت – مانند دوره‌های زبان داوطلبانه. کوخ می‌گوید: «هرگز دوباره سالن‌های موقت (Traglufthallen) برپا نمی‌کنیم، دوسلدورف به‌طور پیوسته بر اسکان غیرمتمرکز پناهجویان تکیه دارد.»
او تأکید می‌کند: «نیاز به بحث‌های مبتنی بر واقعیت درباره ادغام پناهجویان داریم. فضای اجتماعی همیشه تأثیر زیادی بر ادغام دارد. من را آزار می‌دهد وقتی در اخبار از کمبود نیروی متخصص می‌شنوم و خبر بعدی این است که مهاجرت غیرقانونی به‌عنوان مشکل اصلی زمان ما معرفی می‌شود. باید هم برای کسانی که اینجا هستند مسیر ادغام را هموار کنیم و هم برای کسانی که می‌خواهند بیایند آماده ترباشیم. و در حال حاضر واقعاً یک تناقض بسیار بزرگ وجود دارد.»
